Akıl yalnız alem-i hikmetde işleyip, alem-i kudrette işlemediğinden , insanın aleme kudretde olan alakası, alem-i hikmetde olan alakasından daha mühim olduğundan ve huzuru yalnız orada bulup , en son dayanacağı yer de orası olduğundan ; akıl , bu sebeblerden dolayı insana kendi vechesine layık saadeti veremez.Sonra akıl çok kere heves ve şehvetin oyuncağı olur.Öyle olur da şehvetin hükümlerine uymaya mecbur kalır.O vakit aklın vazifesi ; sanki hayvani şehvetlerin, kötü ihtirasların bir çok şubelerine kolaylık göstermek, onlara mani olacak şeylerin izalesine çare bulmak olur.
Bu nedenle büyük kitapta "İNNEL İNSANE LEFİY HUSRİN"("İnsan muhakkak ki zarardadır" buyurulmuştur.
İnsanı bu uçurumdan çıkarmaya bir cazibe yazımdır.İnsanın tam bir saadete kavuşabilmesi için akıl kafi değildir.Bu nedenle insan semadan inen bir cazibeye muhtaçtır.O semavi cazibe de Din'dir.Ve insanı ona sevk eden sadece Rabbül-aleminin hidayetidir.
Bir kalb ; Allah muhabbetiyle aydınlatılmaz, bir akıl Allah korkusuyla terbiye edilmezse , o kimse nefsinin hayrını ayaklar altına alır da söz ile değil , hak ile insan haklarını koruyabilir mi?Bu nedenle alemde en büyük nimet Müslümanlıktır.Müslümanlık Hak yolunda kahramanlıktır.
""YA EYYÜHELLEZİYNE AMENU ALEYKÜM ENFÜSEKÜM LA YEDURRUKÜM MENDALLE İZEHTEDEYTÜM"(Maide 5/105)"Ey iman edenler.Siz nefsinizden sorumlusunuz.Siz hidayet/doğru yol üzre olduğunuz takdirde sapıklığa düşen kimse size zarar veremez"
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder