Buluttan denize bir damla düştü.Damla denizin genişliğini görünce utandı.kendinin hiçbir kıymetinin olmadığını sandı ve,"Denizin olduğu yerde ben ne oluyorum?doğrusu o varken ben yokum"dedi.
Damla kendisini böyle hor görünce bir sedef onu yuttu.sulara karışıp telef olmadı.Sedef onu bağrına basarak naz ile besledi, felek onun işini öyle güzel yürüttü ki padişahların taçlarına layık çok kıymetli bir inci oldu.Damla alçak gönüllülüğü sayesinde çok değer kazandı, yokluk kapısını çaldığı için varlık buldu"(Sadi Şirazi)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder