Başlangıçta nefis toz ve karanlıklar içinde olduğundan herşeyin Allah' tan olduğunu tasdik ederek LA İLÂHE iLALLAH der...
Bir gelene, on adım ile yaklaşan Allah sonraları ise aynı kişiyi nefsinden razı olarak rücu ettirdikçe tasdiğin manası ve biçimi gelişir!
Artık "LA iLAHE İLLA ENTE" denir...
Bu mânâ içinde mânâ, sır içinde sırdır...
Sırdan maksat vücûd aleminde şahitlik yapan herşeyin ( yani hakikatin) aslına rücü ediyor olması ve menşeini gösteriyor olmasıdır!
Böylece seven ve sevilen birdir! Ancak bu anlayış ile, Muhammed'i bilinç malûmat olmaktan öte yaşayış hali olabilir!
Hakikat aleminde merhamet gereği üzeri perdelenmiş olanın işaret ettiklerinin yanı sıra alemlerin Rabbinin muradı seyredilebilir!
Ve en doğrusunu, kendisine sığınanlara anlayış üzerinden AFiYET veren Hüve bilir...
(Taha:25-28) "Rabbi Zidni Ilmen Ve fehmen ve İmanen " Ya Rabbi ilmimi anlayışımı ve imanımı arttır.
ÂMİN
Tülay Kadı 
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder