27 Nisan 2016 Çarşamba

PEYGAMBERİN VE EVLİYANIN ÇABASI-ÇALIŞMASI

Peygamber ve Evliyaullah hazeratı,kalp-gönül tarlasına-toprağına aşk ağacının tohumunu atanlardır.Bu tohum o toprakta yeşerirse,o fidanın gelişmesi ve ağaca dönüşerek sağlamlaşması ve nihayetinde o ağacın meyveli bir hale gelmesi için çaba gösterirler.İrşat yolunda çalışan mürşitler bu nedenle adına Mürit denilen insanların terbiyelerine talip olurlar.Bu talebeler içinde çalışkan,disiplinli ve sadık olanlar okulların kısımlarını(ilk okul-orta-lise-üniversite)ikmal edip diplomalarını alarak öğretmen olduklarında,eski öğretmen dünya üzerindeki görevini tamamlar ve göçer.Çünkü yerine yetiştirdiği  öğrencisi öğretmen olmuştur.Sistem bu şekildedir.Şüphesiz öğrenci bulamamış öğretmenler olduğu gibi,bulduğu öğrencilerinde tembelliği nedeniyle okulu bitirtememiş olan öğretmenler de vardır. Bunlar kaderin cilveleri ve sırlarıdır.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder