AŞK BENİM YANIMDAN GEÇTİ,BEN DE ONUN ARDINA DÜŞTÜM.Koşmaya başladım.Geri döndü,beni görünce kızdı.Kartal gibi üstüme saldırırdı.Beni bir lokma edip yutuverdi.O beni yutunca ,ben zamaneden de geçtim,dünyadan da kurtuldum.Artık hiçbir emelim,arzum kalmadı.Sanki çok tatlı bir denize daldım.Azabtan da kurtuldum,elemden de.Bu dünyada başa gelen bela lokmalarını yiyip sindirmeyen,ilahi aşk şarabının lezzetini tatmamış kişidir.Bu gerçeği bildikleri,bu gerçeğe güvendikleri için,peygamberler başlarına gelen belalardan şikayet şöyle dursun,onları şerbet gibi içtiler.Çünkü su,hiç bir zaman ateşten korkmaz (Hz.Mevlana)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder