*Dedi ki: " Ne zamana kadar kapımın önünde duracaksın?" Dedim ki: "Sen beni içeri çağırıncaya kadar." Dedi ki: "Daha ne vakte kadar çoşacaksın,söylenip duracaksın? " Dedim ki : "Kıyamet kopuncaya kadar."
*O sırada ben ona karşı duyduğum sevgiden bahsettim.İçim yanarak aşk davasına giriştim.İspat için yeminler ettim.Aşk yüzünden malımı,mülkümü kaybettim,adım kötüye çıktı diye sızlandım.Sevgili dedi ki:"Bu dava için hakim şahit ister." Dedim ki:"Benim şahidim gözyaşlarım,yüzümün sarılığı da ravamın doğruluğunu,seni ne kadar çok sevdiğimi isbat eder "
*Dedi ki " Senin şahidin uygun bir şahit değil.Çünkü o yaşları döken gözlerin edebli ,terbiyeli olsalardı ,güzellere güzel bakarlardı;kötü bakıp ta kirletmezlerdi." Dedim ki:"Adaletiniz üzerin yemin ederim ki gözlerim de ,yüzüm de güvenilir,suçsuz,temiz kişilerdir."
*Dedi ki :"Yol arkadaşın kimdi ?Seni kim benim evime getirdi?"Dedim ki: Ey padişahım !Yol arkadaşım senin güzel hayalin idi " "Peki "dedi."Ben seni çağırmadım ki , seni buraya kim çağırdı?Dedim ki: " Senin hoş kokun,kadehinizin kokusu."
*Dedi ki : "Açık söyle,maksadın nedir ? " Dedim ki: "Sana daima vefalı olmak,dostluk etmek isterim " Dedi ki: "Benden ne istersin ?" Dedim ki: "Herkese,her şeye gösterdiğin lütfu iyiliği isterim,"
*Dedi ki: " Buraya gelirken gördüğün ve çok begendiğin yer neresidir ? ".Dedim ki :"Kayser'in köşkü "Dedi ki : "Orada ne gördün ?" Dedim ki:"Yüzlerce kerem,yüzlerce lütuf "
*Dedi ki :"Yol nasıl dı?Tenhamı idi?" Dedim ki: "Yolda yol kesenin korkusu vardı."Dedi ki:"Yol kesen kimdi?"Dedim ki:"Bu çıkışmanız,bu kaynamanız,bu ayıplamanız."
*Dedi ki :"Sence en emin yer neresidir ?"Dedim ki:"Zahitlik ve takva yeri !"Dedi ki:"Zahitlik dediğin nedir?"Dedim ki:"Selamet,esenlik yolu !"
*Dedi ki: "Nerede afet,bela var,ıstırap var?"Dedim ki:"Senin aşkının mahallesinde. " Dedi ki:"Sen orada ne halde idin,nasıl idin ?" Dedim ki:"Şikayet etmeden sana bağlılıkta,vefada,doğrulukta idim ?"
*Ben aşkı çok denedim.Fakat bu denemelerimden bir fayda olmadı.Kim denenmiş şeyi tekrar denerse pişman olur.
*Sonunda sevgili dedi ki:"Artık sus !Eğer ben aşkın nüktelerini,inceliklerini söylersem , kendinden geçersin de ne aklın kalır,ne fikrin." (Hz.Mevlana :Divan-ı Kebir)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder