Duygularımız bazan artar çoğalır,kabına sığmaz.Sonra azalır kaybolup gider de yerine soğukluk,ümitsizlik ve keder gelip kış rüzgarı gibi esmeye başlar.Bazen,para isteyen bir fakirin isteyiş tarzı,isteyiş sesi yahut istediği mekandan dolayı dolayı canımız sıkılır da boş çeviririz yahut madeni para ararız.Bazen,hayrımız ve yardımımız ifade edilsin,dile getirilsin diye cebimizdekinin tümünü veririz.Bu duyguları azaltan,çoğaltan,körelten ve taşıran kimdir?nedir?Bizim vücudumuzda ceryan ettiği ve "Hal"olarak bizim yaşamamıza rağmen kontrolü bizde değil.Bizim sandığımız ceset evimizde habersiz birisi yaşıyor ve tüm yetki ,irade onda.Duruma bakılırsa O asıl,biz iğretiyiz.İcraat onda,laf bizde.İş yapan o,övünen biz.Alim o,cahil biz.Duygularımıza dört işlem yaptıran o ama ilk okul tahsilimiz halen devam ettiğinde bir türlü bu dört işlemi öğrenemeyen biz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder