Mevlana Efendimiz,Fihi Ma Fih isimli eserinin onyedinci faslında bu konuyu işlemiştir.Suretten münezzeh olan aleme aşk ile bu suret alemindekiler konusunu:"Bir takım kimselerin niteliksiz ve keyfiyetsiz olan ve mahal ve mekanı bulunmayan emsalsiz olanla aşık olan evliya nasıl aşkbazlık eder ve ondan nasıl meded ve kuvvet alırlar ve müteessir olurlar ?demelerine taaccüp ederim.Nihayet kendileri de gece gündüz bu hal içindedirler.Bunu söyleyen kimse bir şahsa muhabbet eder ve ondan meded alır.Nihayet bu meded onun lutuf ve ihsanından ve ilim ve zikrinden ve onun şadi ve gamından alır.Halbuki bunların cümlesi alemde la-mekandır;ve o şahıs ,dembedem bu manalardan meded alır ve müteessir olur da ,kendisine taaccüb gelmez.Böyle iken alemi la-mekana nasıl aşık oluyorlar ve ondan nasıl istimdad ediyorlar ve onunla nasıl aşk-bazlık ediyorlar?diye taaccüb ederler"buyurmuşlardır.Sevilen şeyin hayali,fikri,zikri aşıka bir güç,enerji transfer etmektedir.Hayalinde bu güç olanın varlığı kim bilir nasıl kuvvet transferini mümkün kılar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder