Ey Pir !sana ne kadar teşekkür etsek azdır.Sözlerinin zaptedildiği kitapların sahifeleri arasında ellerim dolaştı da ağlamaya başladım.Ne zahmetler çekmişsin ve uykusuz geceler geçirmişsin bu sözler için.Tüm bu gayretler nefsin için değil bizler içindir.Manevi gözleri kör olan biz evlatların için kulaklarından kalplerine inebilmek için söz kalıpları içinde anlattıkların senin hikayen değil bizim hikayemiz.Arayış içinde olduğun ifadelerin aslında bulduğun bir hakikatı bizim aklımıza idrakimize yakın eylemek çabasıdır.Gah Şemseddin,gah Selahaddin ve gah Hüsameddin diye vasfettiklerin bedenlerine sana ulaşmak için toprak yapanlar.Güya onların aşkı anlatıldı.Halbuki ortada anlatan,anlatılan var gözükse de hakikatta kendi,kendini anlatmakta idi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder