HAKİKAT

Hakîkat; bir şeyin aslı ve esası, mâhiyeti, gerçek, doğru, sadâkat, doğruluk, bağlılık,kadirbilirlilik, mecaz karşılığı, esas olarak kullanılan kelime gibi anlamlara gelmektedir. Tasavvufta hakikat terimi; “Zâhirin ardındaki örtülü ve gizli mâna, dinî hayatın en yüksek seviyede yaşanarak ilâhî sırlara âşina olunması” gibi anlamlar ifade eder. ilk sûfîler hakikat terimini daha çok “ilâhî gerçeklere ve sırlara âşina olmak, Hakk'ın tecellîlerini temaşa etmek” anlamında kullanmışlardır. Sözle anlatılamayacağı görüşünden hareketle bazen bu terimi tarif etmeden kullanan sûfîler, daha ziyade alâmet ve vasıflarını belirterek hakikatin ne olduğu konusunda bir fikir vermeye çalışmışlardır.