Bir insan kendi nefsinin kafirliğini görmez,dışardaki bir adamdan sadır olan küfrü görerek din gayreti diye o şahsı öldürmeye kalkar.İçteki gazap ve öfke kanın hararetidir.Çirkin nefsindeki ayıpları görmeyipte başkalarındaki ayıbla gayrete gelen kimse bu şahısla bir mücadele içine girer adına din gayreti der.
Din gayretinin makbul olanı Evliyaullah'ın adetidir.Muhitlerine kendilerini sevdirirler.Bunda halkı ıslah gayesi görürler.Günah içinde olana kızmaz,"Sen böylesin,şöylesin "diyerek günah içinde olanın öfkesini alevlendirmez.Günah içinde olanı kendi irşad mahalline çekerek ondaki ateş gibi olan hali yemyeşil bir hale getirerek ıslah eder.
Fihi ma Fih de Hz.Mevlana buyururki ;"Bu halkın efali eğridir.eğer onlara bu eğriliklerden bahs olunursa , Tanrı selamı vermezler.Onların terbiyesi mektebi sıbyana (ilk okul) benzer Mesela bir yazı hocası çocuğa meşk verir.Başlangıçta bu çocuğun tüm yazısı eğridir fakat hoca çocuğun yazısını gördüğü vakit aferin der önce elifden başlayıp bu yazının hepsi güzel olmuştur amma şu elifi eğer dikkat edip böyle yazarsan , yazın daha güzel olur., der.Çocuk elifi ıslah edince , böylece "be" harfine geçer. ve sonuna kadar böyle yumuşak bir şekilde terbiye eder
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder