NECİB SULTAN'DAN

"Nebataddan hayvanata geçmek Ademiyyetin şartıdır.Tanıdığım  birisi vardı(isim söylemedi).8 ila 10 tane ineği vardı.Sabah yemeğini yer ineklerini önüne katar yazı dediğimiz yerleşim birimlerinin dışındaki yerlerde akşama kadar otlatır.Sonra döner.İneklerinin sütü,yağı v.s ile çocuklarının nafakasını temin ederdi.Birgün karşılaştığımızda şunları anlattı:"Çobanlığı bıraktım.Sabah tan akşama kadar hiç bevl isteğim gelmezdi.Bir gün nasılsa inekleri yayarken öğle sonrasında bevl ihtiyacım geldi.Etrafta kimse yok kıbleye arkamı dönerek bevl etmek istediğimde şalvarı çözdüm birden önümde bulunan ot dile geldi.Bana efendi benim üzerime bevl etme.Zira beni bir hayvan yiyecek ve ben bu nebatlıktan kurtulacağm.Bevl edersen kokusundan dolayı hayvan yemez".Diğer tarafa döndüm bu sefer o cihetteki ot konuşmaya başlayarak aynı şeyrei söyledi.Nihayet bevl yapamadım ve erkenden hayvanları önüme katarak eve getirdim ve ertesi günü de hayvanları sattım"dedi.Sen de çok şükür ki nebatattan geçmişsin" .