İnsanın kendini bilmesi, benliğinin hakikatını bilmesi ile mümkündür.Bu yolda yapılan çalışmaya da "nefis terbiyesi" denmiştir.Nefis terbiyesinin özü ve gayesi iradeyi terk etmek,bırakmaktır.
İrade nereye bırakılabilir.Tabiki kapının önüne değil.İradeyi bırakmak sahibine terk etmektir.Sahip'i bulup "buyur" demik gerekiyor.
Eskinden dervişler mürşitlerine bir zarf, boş kağıt ve kalem sunarak seromonize ederlermiş bu durumu."Cüzi iradeyi külli iradeye terk etmek".Bu rıza ve teslimiyetle olur.Gönül rızasıyla olur.İlim bilmekle olmaz."İstidat" dedikleri razı olabilme kapasitesidir."İstersem dilimi, almazsam kolumu koparsınlar"demiştir Hz.Mevlana.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder