Şeyhül Ekber Muhyiddin ibni Arabi hazretleriilahi Aşk'da anlatır:
"Allah rahmet etsin babammıydı amcam mıydı? Hangisiydi tam bilemiyorum,ikisinden biri bana şu öyküyü anlatmıştı.Babam bir gün ormanda bir avcı görür.Avcı dişi bir kumru güvercini takip etmektedir.O anda aniden kumrunun erkeği çıkagelir.Dişisine bakar, tam o sırada avcı dişi kumruyuvurur,öldürür.Bunu gören erkek kumru çaresizlikten kendi etrafında fır döner havaya yükselir yükselir , öyle yükselir ki gözlerden kaybolur."Gözümüzden kayboluncaya kadar o kuşa baktık"diye devam etti babam;" sonra , o kuş o yüksekliğe varınca kanatlarını kapattı , başını yere çevirdi ve çığlıklar atarak kendini dişisinin öldüğü yere sapladı,paramparça oldu, ezildi ve öldü.Bizse hala bakakalmıştık" diye anlatmıştı
Ey aşık , bu bir kuşun yaptığı hareketidir.Peki,Allah aşkı uğruna senin tavrın nicedir?"
Bu hikaye ne zaman aklıma düşse , ben de o avcılar gibi bakakalırım.Hatta biraz daha ileri gider , hayalimdeo kuşun yerini alırım:onunla soluğum kesilene kadar göğe kanat açar, yine onunla kendimi yere saplarım..Acının da kendine göre bir lezzeti var.Belki buyüzden hep aşık olurum.hiç maşuk olmam.Yerdeyatan kuşu düşünmem ben.Acıyla havalanan aşık kuşun kalbine dalarım.Avcıların elinden değil, aşkın elinden ölmek caziptir.Kevser şarabı içmek , buolsa gerek..Maşuk Hakk'a, Aşık Aşk'a yürümüştür
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder