Hud suresi 116-120 ayeti:”Sizden önceki asırlarda yeryüzünde(insanları)bozgunculuktan alıkoyacak faziletli kimseler bulunsaydı ya! Fakat onlardan ,kurtuluşa erdirdiğimiz az bir kısmı müstesnadır.(bunlar görevlerini yaptılar).Zulmedenler ise kendilerine verilen refahın peşine düştüler.Zaten günahkar idiler.
*Halkı iyi kimseler olduğu halde Rabb’in haksız yere memleketleri helak etmez.
*Rabbin dileseydi bütün insanları bir tek,ümmet yapardı.(fakat)onlar ihtilafa düşmeye devam edeceklerdir.
*Ancak Rabbinin merhamet ettikleri müstesnadır.Zaten onları bunun için yarattı.Rabbi’nin ”Andolsun ki cehennemi tümüyle cinlerle ve insanlarla dolduracağım”sözü yerini buldu.”
İktidara gelen saltanat sahiplerini bekleyen en büyük tehlikedir refahın peşine düşmek.Bu nedenle tüm insanlığa gönderilen binlerce peygamber içinde saltanat sahibi(Dünyevi imkan,asker,para,silah v.s) sadece üç kişi zikredilmiştir.Hz.Davud,Hz.Süleyman,Hz.Yusuf (a.s).Çünkü saltanat daima tehlikedir.Babadan oğula geçmek ister.Herkesi tehlike olarak görür.Güçten dolayı sarhoş olup mağrurlanma vardır.Cebbarlık sıfatları boy gösterir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder