Hikaye edilir ki bir gence doksan dokuz kamçı vuruldu.Ne bağırıp çağırdı ne de kimseden yardım istedi.Ancak son kamçıda bağırıp çağırmaya başladı.Şibli (r.a.)genci takip etti ve bunun sebebini sordu:Genç cevaben şöyle dedi:
"Kendisi yüzünden kamçılandığım göz,doksan dokuz kamçı yediğim sırada bana bakıyordu.Son kamçıda ise aramıza perde girdi.
Önemli olan kişinin Hak'la birlikte ve her vakit O'nu müşahede de olmasıdır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder