REŞAHATTEN

Reşahat'te kayıtlı olduğu üzere zamanının büyüklerinden birini, sevenlerinden birisi iki gözü kapalı olduğu halde rüyada görmüş. Bunu o mana adamının bir eksikliği olarak düşündüğünden olsa gerek kalbi müteessir şekilde o mana ehlinin huzuruna varmış. Kalbinde çeşitli düşünceler altında bir zaman geçtikten sonra o mana ehli, kendisine bahsi geçen rüya ile ilgili bir şey söylenmediği halde rüyayı gören zata doğru dönerek, "insanın bir gözü dünya âlemine, öbür gözü de melekler âlemine karşıdır. Rüyada sol gözü yumulu olan dünya âlemini görmüyor ve melekler âlemine dalmış bulunuyor demektir. Sağ gözü yumulu olan da aksi... Melekler âlemini görmüyor ve dün­yaya bağlı kalıyor. Bunlardan birincisi, orta derecedekilere, ikin­cisi de aşağı tabakaya göre... Bir de en üst bir derece var ki, on­da iki gözün birden yumulu olması gerekir. Ne dünya, ne melek­ler âlemine bakan, sadece ceberrut ve lâhut âlemine göz diken büyüklerin hâli" diyerek rüyayı yorumluyor...
Ey Azizim, sen sen ol, büyüklerin halini kendi kabınca değerlendirerek zannınla hüküm verme, bilki o mana ehlinde gördüğün kendince eksiklik olarak değerlendirdiğin şey, olsa olsa ya onun büyüklüğünün sana zahir kılınmasından, ya da senin eksikliğinin mücella bir ayna olan insanı kamilin ayinesinde yine sana görünmesinden ibarettir...