Hikaye edilir ki Gulam Halil, sufileri Bağdat halifesine jurnalledi.'Onlar zındıktır,onları öldürürsen büyük sevap alırsın' dedi.Halife onları huzuruna çağırttı.İçlerinde Cüneyd,Şibli, ve Nuri var'de vardı.Onların boyunlarının vurulmasını emretti.Boyunları vurulackken Ebül Hüseyn Nuri öne atıldı.Cellat,Ebül Hüseyn'e dönerek:"Sen neye atıldığını biliyormusun?" dedi.O da :Evet dedi.Celat :Neden acele ediyorsun?"deyince Ebül Hüseyn:"Arkadaşlarım bir saat fazla yaşasın diye onları kendime tercih ederim." dedi.Cellat hayret etti.Durum halifeye bildirildi.Halife ve yanındakiler bu duruma şaştılar.
Halife kadıya onların halini araştırmasını emretti.Kadı:2Sizden birisi gelsin onunla konuşayım" dedi.Ebül Hüseyn Nuri kadının huzuruna çıktı:Kadı ona bazı fıkhi meseleler sordu.Ebul Hüseyn sağına baktı , soluna baktı, sonra da bir müddet başını önüne eğdi.Ardından sorulan tüm soruları cevapladıSonra şöyle demeğe başladı:"İmdi Allah'ın öyle kulları vardır ki kalktıkları zaman Allah ile kalkarlar.Konuştukları zaman Allah ile konuşurlar."Ebül Hüseyn öyle manidar bir konuşma yaptı ki kadıyı ağlattı.Sonra kadı ona neden sağa sola baktığını sordu.Ebul Hüseyn şöyle cevap verdi:"Bana bazı meseleler sordun.Ben ise onların cevabını biliyordum.Bu soruların cevaplarını sağımdaki mleğe sordum, "Bilmiyorum" dedi.Sonra solumdak meleğe sordum "Bilmiyorum" dedi.Kalbime sordum,kalbim bana Rabbimden naklen haber verdi.Ben de onları cevap olarak sana söyledim " dedi.Kadı halifeye :"Eğer bunlar zındık iseler yeryüzünde hiç Müslüman yok edmektir." diye haber gönderdi.
Halife onları çağırdı ve :"Bir isteğiniz var mı?2 diye sordu.Şöyle dediler:"İsteğimiz, bizi unutmandır.Ne kabul ederek şereflendir, ne de reddederek uzaklaştır.Zira bizim için senin reddetmen kabul etmen gibidir.Halife çok ağladı, onlara gereken saygıyı gösterdi ve gönderdi.Halife kadının mizacında adalet ve insaf olduğundan , zorunlu olarak hak tarafına meylettiler,gerçek sufiler hakkında zulüm yolunu seçmediler
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder