Rivayet edilmiştir ki Abdullah b.Mübarek(r.a)bir yıl Haremi Şerifte Haccı tamamlamıştı.Rüyasında iki meleğin geldiğini grdü.Biri diğerine :"Bu yıl hac için kaç kişi toplandı?" diye sordu Diğeri şöyle dedi:"Üç yüz bin""Ben:"Kaç kişinin haccı makbul oldu?"diye sordum "Hiç kimsenin haccı kabul olmadı"dediler.Abdullah şöyle der:Bu sözü işitince , üzerime üzüntü çöktü."Bütün insanlar cihanın dört bir tarafından sıkıntı ve meşakkat çekerek gelmişlerdi, hepsi zayi oldu."dedim.Melekler"Dımaşk'da Ali b. Muvaffak adında bir ayakkabıcı var; buraya gelememiş.ancak onun haccı kabul edildi.Bunun yaptığı iş sebebiyle herkesinki kabul edildi."dediler
Ali b.Muvaffak der ki:"Hac yapmak için üçyüzelli dirhem biriktirdim.Yanıma hamile bir kadın geldi.ve "Şu evden güzel bir yemek kokusu geliyor.Git de bu evden bana biraz yemek getir ki çocuğum düşmesin"dedi.Ben de gittim ve sahibine durumu anlattım.Ev sahibi ağladı ve "Benim de çocuklarım var.Bir haftadır hiçbir şey yemediler.Ben de bugün kalkıp onlara ölmüş bir merkebin etinden bir parça getirdim.Ev halkı onu pişiriyorlar.Biz mecbur olduğumuz için bize helal, ancak sana haramdır.Onu nasıl verebilirim ki"dedi.Ali b. Muvaffak der ki:"Onun bu sözünü duyunca ,gönlüme ateş düştü.Hac için biriktirdiğim meblağı ona verdim.ve "İşte benim haccım bu" dedim.
Allah Teala onun bu iyiliğini en güzel şekilde kabul etti.Allah bütün hacıları ona bağışladı(onun hatırına onların haccını kabul etti).
İhsan etmekle gönlü huzura erdirmek,
Her konakta bin rekat namaz kılmaktan yeğdir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder