Denilir ki Güneş,ebedi olarak Allah'ı marifet aydınlığında olan kulu temsil eder.Bu kul telvin ehli değil temkin sahibidir.Onun marifet güneşi devamlı olarak saadet burcunda parlar.Onda ttulma olmazve perdelenmez.
Ay ise halleri sürekli değişen kullara benzer.O telvin sahibidir.Onun öyle bir bast hali olr ki kendisi visal/kavuşma sınırına yükselir.Sonra tekrar fetret haline döner.Halin safasını elde ettikten sonra kabz haline düşerKalbini o vaktinden yükseltene kadar noksanlaşır ve eksik olduğu duruma geri döner.Sonra Hakteala ona lütufta bulunup bu fetret halinden dönmeye ve sekrinden ayılmaya muvaffak kılar.Visale yaklaşana ve kemalin zirvesine yükselene kadar hali safaya ermeye devam eder.İşte o zaman hal diliyle şöyle der:
Senin sevginden sürekli öyle bir menzile indiriliyorum ki
Akıl sahipleri o menzile indiklerinde şaşkınlık içinde kalır
Yine denir ki Kalb ilk olarak ruh güneşinden nur almakta ay gibidir.Sonra ikinci olarak Hakkı müşahede güneşinden nur alır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder