Fars ve Hint ilim adamları,Yunanlı doktorlar,Arapların dâhileri ,Mutezile mezhebinde deney yapan kişilerin mesleğinin erbabı kelamcılar yırtıcı hayvanların gözlerinin önünde bir şey yemeyi hoş görmezlerdi.O hayvanların gözlerinin önünde yemeye karşı olan iştah düşkünlük sebebiyle nazarlarının değeceğinden korkarlardı.
Çünkü o esnada bu hayvanlar içlerinden çok düşük seviyede bir buhar çözülür .Bu buhar ,o hayvanların gözlerinden ayrılarak insana ulaştığı esnada insanı eksik hale getirir ve hasta eder diye düşünürlerdi. Onlar yine nazar değer korkusu ile hizmetçilerinin gözleri önünde herhangi bir şeyi yiyip içmezler, tadına bakmazlardı. Kendilerine tabi olan kimselere, yemeğe başlamadan önce sofranın etrafında köpek ve kedi ne varsa önlerine bir şey atmalarını , dikkatlerini başka tarafa çekmelerini isterlerdi.Peygamberimizin bir hadisi bu mealdedir:"
Herhangibir kimse bir insanın veya hayvanın gözü önünde bir şey yer de ona da vermezse çare ve tedavisi olmayan bir hastalığa tutulur"
Mevlana Vakfı İSKENDERUN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder