İnanmak,tabi olmak insanın hücrelerinde bir programdır.Bin Şeyhden el almak dediğimiz tabiiyet gerçekleştiğinde ne olur/O insanın bundan maksadı:"Şeyhe olan bağlılıkları ve muhabbetleri sayesinde Allah kendilerine rahmet etmesi" ise ki bu salih bir niyettir ve sahibi için hayır ümit edilebilir.Çünkü "Kişinin niyyeti ,amelinden hayırlıdır".Ayrıca sahih hadistir:"Ameller niyetlere göredir.herkese niyet ettiğinin karşılığı vardır".Ancak şeyhe bağlanmadan murat "KENDİLERİNİ HAKKA ULAŞTIRMALARI İÇİN BAĞLANMAK "ise Hakka vasıl olmuş sağ olan bir şeyhe mahsus olan bu hale ulaşabilmek için o kişinin ilmi olması gerekir.İlmi olmayanlar aldanır.Çünkü,bu durumda Efendimiz SAV dışındakilere ihtiyaç olmazdı.Efendimiz Kafi idi.Halbu ki hiçbir ilim üstadsız öğrenilemediği için ilim için üstad gereklidir.Hakk'a vasıl olma'da bir ilim olmakla bu ilmin talimi ancak sağ olan bir vasılla mümkün olur.
Şeyban-i Rai buyurmuştur:"Üstadı olmayan başıboştur.VASITALARI ATLAMAK DÜZENSİZLİK;FİİLİ ONLARA İSTİNAD ETMEK DELALETTİR".
Şeyhe ihtiyacı olmadığını zanneden kapıdan yüz çevirmiş ve duvara dönmüştür.Resulullah'ın bize getirdikleri üzere kalmış,bunlarane kalben ne de el ,ayak,dil gibi zahiri organlarımız ile muhalefet etmemiş olsa idik şeyhe ihtiyacımız olmazdı.Biz,değiştiğimiz,dönüşxtüğümüz için kalbimiz ve organlarımız karardı ve bulandı.Böyle birisinin nasıl şeyhe ihtiyacı olmaz ki!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder