Hz.Yusuf kardeşleri tarafından kuyuya atılınca şöyle iltica etti:
YA ŞAHİDEN GAYRA ĞAİBİN...YA GARİBEN ĞAYRE BAİDİN..VE YA GALİBEN ĞAYRA MAĞLUBİN..İCAL Lİ MİN EMRİ.FERECEN VE MAHRACEN
"Ey gaib olmayan şahid!.. Ey uzak olmayan yakın!.. Ey mağlub olmayan galib! .. içinde bulunduğum sıkıntıdan beni ferahlığa çıkar, bir kurtuluş kapısı aç"
Hz.Cebrail (a.s) kuyuda üç gün kalan Hz.Yusuf'a şu duayı öğretti:
ALLAHÜMME YA KAŞİFE KÜLLİ KÜRBETİN
VEYA MÜCİBE KÜLLİ DA'VETİN
VE YA CABİRE KÜLLİ KESİRİN
VE YA MÜYESSİRE KÜLLİ ASİRİN
VE YA SAHİBE KÜLLİ ĞARİBİN
VEYA MUNİSE KÜLLİ VAHİDİN
YA LAİLAHE İLLA ENTE SÜBHANEKE ESELÜKE EN TECALELİ FERECEN VE MAHRECEN VE EN TAKZİFE HUBBEKE Fİ KALBİ HATTA LA YEKUNE Lİ HEMMÜN VELA ZİKRUN ĞAYRUKE..VE EN TAHVEZANİ VE TERHAMNİ YA ERHAMERRAHİMİN
"Ey her türlü sıkıntıyı kaldıran , ey her duaya icabet eden, ey her türlü kırıkları saran, ey her türlü zorluğu kolaylaştıran , her kimsesizin sahibi, her yalnızın munisi olan Allahım! Ey kendinden başka ilah olmayan Rabbim! Seni tenzih ederim! içinde bulunduğum sıkıntıdan bir ferahlık, beladan bir kurtuluş kapısı açmanı senden dilerim.İlahi muhabbetini kalbime öyle bir yerleştir ki ondan sonra hiçbir tasam kalmasın, senden gayrısının yadı kalmasın ve ey Rabbim beni muhafaza et! Ya erhamerrahimin"
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder