Bir şeyh efendinin talebesi sürekli her şeyden yakınıyor, şikayet ediyor, karamsar davranışlar sergiliyordu.Söylediklerinin çoğunda belki haklıydı.Şeyh efendi bu dervişi izliyordu.Bir gün bir avuç tuz aldı bir bardak suya karıştırdı.İçmesini istedi.Mürit ağzına ilk yudumu alır almaz derhal çıkardı"Çok acı" dedi.Şeyh efendi müridi köyün kenarındaki göle götürdü.aynı miktardaki tuzu göle attı .Gölden bir bardak su aldıve öğrencisine içirdi.Nasıl olmuş? diye sordu.mürit:"Çok nefis" dedi.Şeyh efendi:"Bak evladım! Hayattaki zorluklar bir avuç kuz gibidir, onu engin bir gönülle karşılarsan sana zarar vermez.Barayda kederli, zindanda mutlu olmak sana bağlı"
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder