Kaknüs kuşunun hayat döngüsü vardır.Kaknüs , kuğu anlamına gelen Yunanca kökenli kiknos kuşudur aslında.Yurdu hindistandır.Uzun, kuvvetli bir gagası vardır.O gagada ney gibi bir çok delikler bulunur.Yüze yakın delik vardır.Kuşun eşi de yoktur; tektir bu kuş.Gagasında her delikten başka bir ses çıkar; her sesten de başka bir nağme duyulur.Bütün kuşlar susarlar.Onun sesinin güzelliğinden hepsinin de aklı başından gider.
Bu kuşun ömrü bin yıla yakındır.Öleceği vakti bilir.Öleceğini anlayıpta kendisinden ümidi kesti mi çalı çırpı toplar, onları çepeçevre yığar.Tam ortasına da kendisi geçer, yüzlerce türden başka çeşit bir derli nağme çıkar.Hem fgeryat eder hem de ölüm derdinden gazel yaprağı gibi titrer.Onun feryadını duyup işiten bütün kuşlar , onun çoşkunluğunu gören bütün yırtıcı hayvanlar , karşısında düşüp ölürler.Hepsi onun ağlamasına ağlar; bir kısmı da dermansız, takatsız bir hale düşüp ölür gider.Onun bu ölüm günü acayip bir gündür.Gönüller yakan feryadından başka adeta gönüllerden kan damlar.Nihayet bir soluk ömrü kalınca şiddetle kanatlarını çırpar .Kanadından bir kıvılcım sıçrar; alev alır, ateşlenir.O ateş çevresindeki çalı çırpıyı tutuşturur; bu suretle tamamıyla yanar gider .Külde bir zerre bile ateş kalmayınca o külden başka bir Kaknüs kuşu meydana gelir.ateşler içinde kaknüs.Yanan, küllerinden yeniden doğan yepyeni Kaknüs,Daha parıltılı, daha göz alıcı, daha güzel sesiyle şarkı söyleyen bir kaknüs.(Feridüddin-i Attar-Mantıkul-Tayr)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder