Mesnevi'de anlatılır"Bir kör vardı, derdi ki;"Ey zamane ehli , el aman,benim iki körlüğüm var,Şu halde bana iki kat acıyın.Çünkü iki kat körüm, bu iki körlüğe müptelayım".Birisi "Bir körlüğünü görüyoruz.Öbür körlüğün nedir?göster"dedi.Kör dedi ki:"Sesim çirkin, avazım bed.Ses çirkinliği ve körlükr iki kat körlüktür.Çirkim sesim halka keder vermekte.hALKIN ACIMASI SESİM YÜZÜNDEN AZALMAKTA.kÖTÜ SESİM NEREYE VARSA HİDDET, GAM VE KİN MEYDANA GELMEKTE.iKİ KÖRLÜĞE DE SİZ İKİ KAT ACIYINbÖYLE HİÇBİR YERE SIĞMAYAN KİŞİYİ GÖNLÜNÜZE SIĞDIRIN,HOŞ GÖRÜN"
Bu şikayet ve sızlanma yüzünden sesinin çirkinliği kalmadı.Halkın hepsi ona acımaya başladı.Sırrını söyleyince gönlünün güzel sesi sesini güzelleştirdi, sesindeki çirkinlik gitti.
Bu hikayede insanın içteki duuygusunu dışa yansıtılmasıdır.Kusuruyla yüzleşmek karşı tarafta oluşan olumsuz duyguları giderir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder