EŞREFOĞLU RUMİ HAZRETLERİ

 Fatih Sultan mehmet’in annesi Mükerreme sultan hastadır.dilinde meydana gelen bu hastalık bir rivayete göre kanserdir.ülkenin tabibleri çare bulamaz.Nefesi etkili şeyh efendilerde davet edilir ama çare yoktur.Saray çavuşlarından biri İznik’te Eşrefoğlu Rumi’nin şöhretini duymuştur.Padişahın vezirine İznik’teki evliyaya başvurmalarını söyler. padişahtan ferman çıkarak  İstanbul’a davet edilir.Haberi getirenlere Eşrefoğlu Sultan “İzni ilahi yoktur”der davete icebet etmez.Padişahın ısrarıyla ikinci kez davet edilir yine aynı karşılığı verir.Padişah kızar ve gidin katledin diye emreder.Saray kapıcıları Eşrefoğlu’nu şarapla boğmak üzere giderler.Yanlarında şarap tulumları vardır.Dergaha gelince Eşrefoğlunu öyle heybetli bir şekilde görürler ki korkudan kaçışırlar.Bu ara unuttukları tulumların içindeki şaraplar beyaz bal haline gelmiştir.Kaçmaya kalkışanları yakalatan Eşrefoğlu Sultan “artık izni ilahi çıktı”diyerek istanbul’a doğru yola çıkar.Padişah Karamürsele bir kadırga gönderir ve şeyhi aldırır.Saray erkanının itirazlarına rağmen Demirkapıya Eşrefoğlunu karşılamaya gider.Fatih,şeyhten edepsizlik için özür diler.Büyük Veli ,padişahın annesine okur ve kadın iyileşir.Padişah ,hazrete çok altınlar vermek istedi ise hazret kabul etmedi.Padişah dedi ki:"Şeyh Efendi tekkenizi tecdid edelim(yeniyleyelim).Şeyh Dedi ki:"-Padişahım, o tekke, bizim gibi nice şeyhi eskitir" .Padişah :"Tekkenize vakıf tayin edelim".Şeyh dedi:"Dervişler vakıf çeşmesinden su içmezler ve ondan abdest almazlar"Padişah etrafındakilere ve annesine dedi ki:"Nice edelim, şeyhe bir nesne kabul ettiremedik.Fatih7in annesi dedi ki "Ben kabul ettiririm.

Valide şeyhe dedi ki:"Ey Şeyh! ulül emre itaat var mıdır?".Şeyşh :"Evet vardır" deyince Valide "Bu altınları alırsın" dedi.Şeyh altınları aldı."Bu kadar nesne çok az.Başka şey kabul ettirmeye çare var mı?".Hizmet edenler dedi ki "Bir kaç köyü bir siyah cariyenin mülkü ederseniz.Cariyeyi dahi şeyhe bağışlayasınız".Padişah öyle eyledi.

Şeyh giderken altınları saray içinde beşer onar ona buna verdi.Meğer şeyhin altın verdiği adamların validede alacakları var imiş.On altın alacağı olana on altın vermiş.On beş altın alacağı olana onbeş altın vermiş.Her kimin validede ne kadar alacağı varsa , şeyh ona o kadar altın vermiş.Sonrasında harem kapısından dışarı çıkarken bir siyah cariye şeyhin koltuğuna girdi, padişahın yüzüne baktığında padişah dedi:"Efendim sizin abdest suyunuza yardım eder"

Şeyh dergahına geldi.Bir zaman sonra bir sohbete başladı.Kelamları terk ve fena bahsine erişti.Şeyh dedi ki:"Bir saat padişah huzurunda oturdum.Kalktığım yere yedi yılda oturamadım" der ve ilave eder "Yarabbi sultanları bizim kalbimizden , bizi sultanların kalbinden çıkar.”diye dua ettiği kaydedilir.