Dervişler için "Yedi koyun yemişler , daha var mı demişler, Yedi gün yememişler, haline şükretmişler"denmiştir.Bu söz dervişlerin var ile yoğu bir tuttukları ve sohbete hiç doymadıklarını anlatmak için söylenmiştir.Çünkü sohbet karın doyurur ama hiçbir zaman iştahı kesmediği için , daima arkasının gelmesi istenir.
Sophbet , bir kemalin ve iznin sonufcu başlayan irşad görevinin tezahürüdür.Çok kerre nasıl doğduğunu ve neler söylendiğini sohbet eden mürşit dahi bilmnez, söyledikleri kayda alınıp sonra kendisine dinletildiğinde "Bunları ben mi söylemişim" diye hayrete düşer
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder