BİR PAPAZIN MÜŞKÜLÜ

 Şemsettin Yeşil hazretlerini dinleyen bir papaz, hazret'e der ki:"Efendim ben çok iyi arapça biliyorum.ancak zatı alinizi çok doyurucu gördüm.Kur'an da hak Teala " Emaneti ehlinden gayrına vermeyiniz" diye emrediyor.Cenab-ı peygamber de "Emaneti ehlinin gayrına verirseniz , kıyameti bekleyiniz" buyuruyor.Ancak Ahzab 72 ayetinde Allah buyurdu ki:"Allah emanetini bütün mevcudata arz etti, hukukunu yerine getiremeyiz diye onu yüklenmekten çekindiler ve onu insan yüklendi çünkü o çok zalim ve çok cahil idi" diyor. Allah, Allah olduğu halde nasıl olurda emanetini çok zalim ve çok cahil olana teslim eder?"
Bu soruya Şemsettin yeşil hazretleri şu cevabı verir:"Buradaki zulüm zulmü memduhtur.(Övülmüş zulümder).Adl'in karşıtı olan zulüm değildir.Cehil de makbul cehildir, ilmin mukabili olan cehil değildir.O insan ki nefsinin kuvvetli zalimi oldu.Hak ve hakikatın gayrısının cahili oldu, emaneti almak hakkına haiz oldu.Demek oluyor ki emaneti ilahiyye; nefislerinin hayırnlarını ayağının altına alan , Hak ve Hakikatten maadasına cahil olan insanda bulunuyor.Onun için emaneti kalb taşır, zira kalb Hakk'ın nazargahıdır. Sahibi kalb olan ancak Hz.İnsan'dır"