NECİB SULTAN'DAN

 Necib Sultanım anlatmıştı: Allah Teala bana "verdirmeyi" bahşetmişti. İlk okula giderken okuldaki fakir çocuklara kalemimi, defterimi verirdim. Eve gelince annem kızar. Verme diye tembih eder ama yine de verirdim. Bu benim bilinçli yaptığım bir hareketim değildi. Nihayetinde konu babama intikal eder. Babam hali vakti yerinde bir adam olup beni çok severdi. Önce bu hareketimden dolayı bir güzel dayak yedim. Sonra vazgeçti kalemi defteri silgiyi düzine ile alırdı.