Hakiki dost olan Hakk Teala hazretleri eğer size bir bela verirse, sizi temizlemek içindir. Çünkü O'nun ilmi, sizin tedbirinizin üstündedir. Hakk Teala sizin hakkınızda hayırlı olan muameleyi bilir."
Hz. Pir Efendimiz Divan-ı Kebir'de buyurur:
"Bir kimse ki, kilime sopa vurur, o cefadan dolayı değildir. Hep ondan garaz tozdan ayrılmak içindir. Senin kalbinde benlik hicabından tozlar vardır; o toz birden bire çıkmaz. Her bir cefa ile her bir darbe ile o azar azar kah uykuda ve kah uyanık olarak gönül çehresinden gider. Eğer uykuya kaçar isen, yarin cefasını o iyi fiilinin tekdirlerini uykuda görürsün. Tahtanın yontulması tahtanın helaki için değildir. Marangozun elinde bir maslahat içindir. Bu sebepden Hak yolunun bütün şerri hayırdır; zira kulun safası işin sonunda görünür. Deriye bak ki debbağ, pislik içinde onu bin defa arıtır. Ta ki deriden gizli illet dışarıya çıksın; her ne kadar deri azdan ve çoktan bilmezse de"
Bela çeken kimse, bu beladan saffet hasıl olduğunu gördüğü vakit, artık bela ona tatlı olur ve şikayet etmez. Nitekim hasta, kendisine iyilik geldiğini gördüğü vakit, acı ilaç artık ona latif gelmeye başlar ve artık ilacın acılığından şikayet etmez.
Bunun ileri seviyesi Hz. Mansur'un dediği gibi "Ey mutemetler, beni öldürün, nihayet benim katlimde hayat vardır"...
Hz. Pir Efendimiz Divan-ı Kebir'de buyurur:
"Bir kimse ki, kilime sopa vurur, o cefadan dolayı değildir. Hep ondan garaz tozdan ayrılmak içindir. Senin kalbinde benlik hicabından tozlar vardır; o toz birden bire çıkmaz. Her bir cefa ile her bir darbe ile o azar azar kah uykuda ve kah uyanık olarak gönül çehresinden gider. Eğer uykuya kaçar isen, yarin cefasını o iyi fiilinin tekdirlerini uykuda görürsün. Tahtanın yontulması tahtanın helaki için değildir. Marangozun elinde bir maslahat içindir. Bu sebepden Hak yolunun bütün şerri hayırdır; zira kulun safası işin sonunda görünür. Deriye bak ki debbağ, pislik içinde onu bin defa arıtır. Ta ki deriden gizli illet dışarıya çıksın; her ne kadar deri azdan ve çoktan bilmezse de"
Bela çeken kimse, bu beladan saffet hasıl olduğunu gördüğü vakit, artık bela ona tatlı olur ve şikayet etmez. Nitekim hasta, kendisine iyilik geldiğini gördüğü vakit, acı ilaç artık ona latif gelmeye başlar ve artık ilacın acılığından şikayet etmez.
Bunun ileri seviyesi Hz. Mansur'un dediği gibi "Ey mutemetler, beni öldürün, nihayet benim katlimde hayat vardır"...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder