5 Ekim 2019 Cumartesi

KELİME-İ TAYYİBE-ŞECERE-İ TAYYİBE

İbrahim suresinde buyurulur:"Görmez misin, Allah Teala nasıl bir misal darp etti:Kelime-i tayyibe, şecere-i tayyibe gibidir. Onun aslı sabit ve feri semadadır. Her vakit Rabbi'nin izni ile semeresini verir ve Allah Teala nasa darb-ı mesel eder. Umulur ki tezekkür ederler"(İbrahim 14/24-25)
Bu ayetin manayı batinisi şudur:"Kelime-i tayyibe" den murad enbiya ve onların varisleri olan evliya ve onlara tabi olan ala derecatihim ashab-ı hidayettir. Zira Cenab-ı Hakk Kuran'ı Kerimde İsa ve Yahya (a.s) için "kelime" ıtlak etmiştir. İbni arabi hazretleri Füsusul Hikemde her bir fassı, bir peygamberin meşerbi marifetine göre tedvin buyurup, her bir peygambere bir "kelime" tabir etmiştir. Hz.Pir Mevlana efendimiz buyurur ki:"Vefa ağaçları olan her bir nebi ve velinin vesair müminlerin şecer-i tayyibe gibi olan cisimlerinden sadır olan a'mal ve akvali tayyibe meyveleri, felek üzerine, yani alemi ulviye yükselir. Nitekim ayette buyurulur: "Tayyib olan kelimeler Hakk'a yükselir ve ameli salih onu ref eder.(Fatır 35/10). O meyvelerin aslı olan kalbler sabit ve onun feri olan fiil ve güzel kelamlar semadadır.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder