Bu sözMedineyi savunan Fahreddin Paşa'nın ravzadan ayrılmadan önce söylediği sözdür.Yapılacak bir şey kalmamıştır.Ravzayı teslim etmemek için içine sığınan askerlerikırdırmamak için başka çarekalmayınca Efendimizin huzuruna girmiş ve "Biz buralara Seni müdafaya gelmiştik ama şu an seninmüdafaana muhtacız ya Resulullah!" diye inlemiş "Ben düşmana teslim-i silah etmem " diyerek kılıcını Efendimizin mübarek türbesine bırakmış ve oradan öyle ayrılmıştır.Elleri bağrı olarak Medine'den ayrılırken arada başlarını arkaya çevirip yeşil kubbeye bakarken İdris Sabih beyin yazdığı şu şiiri okuyarlardı:
DÜNYA VE AHİRET EFENDİMİZSİN
Bir ulul emr idin emrine girdik;
Ezelden bey'atlı hakanımızsın.
Az idik, sayende murada erdik,
Dünya ve ahiret sultanımızsın.
Unuttuk İlhan'ı, Kara Oğuz'u
İşledikseni göz bebeğimize
Bağışya ey şefi'i kusurumuzu
Binküsür senelik emeğimize
Suçumuz çoksa da sun'umuz yoktur
Şımardık müjde-i sahabetinle
Gönlümüz ganidir, gözümüz toktur
Doyarız bir lokma şefeatınla
Nedense kimseler dinlemez, eyvah
O kadar saf olan dileğimizi
Bir ümmi isen de ya Resulullah
Ancak sen okursun yüreğimizi
Suları tükendi gülabdanların
Dinmedi gözümüz yaşı, merhamet
Külleri soğudu buhurdanların,
Aşkınla bağrını yakmada millet.
Gelmemiş Türkçede Lebid,Hassan'ın
Yok bizde ne Bürde, ne Muallaka
Yoluna baş veren Al-iOsman'ın
Lal ile yazdığı tarihten başka
Ne kanlar akıttık hep senin için
O ulu kitabın hakkıçün aziz..
Gücümüz erişsin ve erişmesin
Uğrunda her zaman döğüşeceğiz.
Yapamaz Ertuğrul evladı sensiz
Can verir, cananı veremez Türkler
Ebedi hadimül harameyniniz
Ölsek de Ravza'da ruhumuz bekler.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder