Esasen kibir, insanın cehlinden venoksan muhakemesinden neşet eder.Mütekebbir, kendi kendisini aldatan bir acizdir.
O zavallı hiç bir hakka sahip olmadığı halde, kendi kendisinin izaz ve ihtiramda tutulmasını ister.Kendi haliyle mütenasip olmayan sebeblere başvurduk ça da, insanoğlu onu hakiki menziline indirmekle hor, hakir kılar.O biçare, kendisinin kıymeti olmadığını bilmez de ; kasden ve düşmanlık olarak zelil kılınmak istendiği manasına zahib olur, hased damarlarına neşter vurulur.Bu sever vücud ikliminde yangın çıkar.Bu kerre de insanlık alemine zarar yapmak, intikam almak gibi bir huzursuzluğun içinde o ,baha ile verilemeyen , alınamayan sayılı nefeslerini Allah'sız tüketmeye başlar.Çok hazin, gamlı, tatsız bir ömürle söner gider.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder