Rivayet edildiğine göre
Hz.Ömer halifeliği zamanında bir merkebin üzerinde bir kadının yanından
geçmişti.Kadın halifeyi durdurarak uzun müddet bekletmiş ve ona nasihatta
bulunmuştu.”Ey Ömer”, demişti, “seni Ömercik diye çağırıyorlardı küçük
olduğundan, sonra Ömer dediler.Sanra da sana “Müminlerin emiri” denildi.Öyleyse
ey Ömer ! Allah’tan kork.çünkü öleceğine kesin olarak inanan kişi ibadet ve
iyiliklerin yapma fırsatının kaçacağından korkar.Kesin olarak hesaba
çekileceğine inanan kimse de azaptan korkar.”
Hz.Ömer ayakta olduğu halde onu dinliyordu.”Ey müminlerin emiri ! Bu yaşlı
kadın için mibu kadar uzun süre ayakta kaldın ? “denildi.Hz.Ömer “Evet “ dedi.”Vallahi
sabahtan akşama kadar beni ayakta tutsaydı , farz namazlarımı kılmak için hariç
, onu dinlemeğe devam ederdim.Bu yaşlı kadının kim olduğunu biliyormusunuz? O,
Havle binti Salebedir.Allah Teala yedi kat göğün üzerinden onun sözünü
işitmiştir.Sözünü Alemlerin Rabbinin dinlediği kadının sözünü Ömer dinlemesin
mi?”
Mücadele suresinin başında
bulunan “Zihar “ayeti bu kadın nedeniyle inmiştir.Hadise şudur:
Havle’nin kocası Evs
b.Samit’tir.Rivayete göre ,Havle fiziken güzel bir kadındı.Namaz kılmakta olan
Havle selam verdikten sonra kocası
onunla cinsel ilişkide bulunmak için davet eder.Havle nedense kabul etmez.Evs
b.Samit titiz bir yapıya sahip olduğundan
beşeri zaaf gereği kızar ve ve eşine “Sen bana annemin sırtı gibisin “
şeklinde cahiliye araplarının arasında zihar denilen bir boşanma şekli olan bu
sözleri sarfeder.Evs bunu yaptığına pişman olur.Eşine, “Zannederim ki senbenim
değilsin, bana haramsın”der.Bu durum karısı Havle’ye çok ağır gelir.Hemen
Peygamberimiz (sav)’e ‘in yanına gelir.O sırada Hz.Aişe validemiz Efendimiz
(SAV)’in saçlarını yıkamaktadır.”Ey
Allah’ın Resulü ! çok sevdiğim eşim Evs bana zıhar yaptı,ama boşanma kelimesini
kullanmadı.Yaptığı bu işten dolayı da pişman oldu.ikimizi birleştirecek bir
çare var mı?”Efendimiz (SAV) “Yok,sen ona haramsın”deyince Havle “böyle deme ey
Allah’ın Resulü” diye inledi ve içinde
olduğu sıkıntı,yalnızlık,çaresizlik ,küçük çocuklarının bulunduğunu zikrederek:”Çocuklarımı yanıma
alsam aç kalacaklar, babasına bıraksam sefil perişan olacaklar”dedi.Efendimiz
önceki hükmünü söyledi.Havle yine önceki söylediklerini tekrar etmeye
başladı.Peygamberimiz Sav.”Bana göre sen eşine haramsın”buyurdu.
Havle her defasında sesini
yükselterek “Yalnızlığımla ve bu sıkıntımla beraber, eşimin bu muamelesinden
dolayı Allah’a şikayette bulunuyorum,eşimle uzun bir zaman bulundum,karnımda ne
varsa ona boşalttım”diyor bu sözle eşinin yanında yaşlandığını
kastediyordu.Bunları her söylediğinde başını göğe doğru kaldırıyordu.Arş
yönünde ilahi bir emrin inmesini istiyordu.
Hz.Aişe validemiz bu
esnada Efendimiz (SAV) in başını yıkamayı tamamlamadan önce Cebrail
(a.s)Mücadele suresinin ilk dört ayetini indirdi:
“Kocası hakkında seninle tartışan ve Allah’a şikayette bulunan kadının
sözünü Allah işitmiştir.Allah sizin konuşmanızı işitir.Çünkü Allah
işitendir,bilendir….”
Bu şekilde acziyetini
ifade ederek sıkıntısını Allah’a arzeden kimse dua ve niyazında samimi olursa
Allah ona bu konuda kafidir.Allah ona lütfunu daha çok bahşeder.
Sana ümit bağlamış zayıfların duası
Babayiğitlerin pazusundan daha çok iş görür
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder