Gözleri görmeyen Abdullah ibni Mektum ,Hatice validemizin dayısı Kays ibni Zaide'nin oğludur, çocukken gözlerini kayıp etmiştir. Ümmü Mektum dinde çok hassastı.Cihadın fazileti ile ilgili ayetler indiğinde ,sanki bu ayetlerin kendisini muhatap kıldığı kaygısı ile bir gün gözyaşları içinde Peygamberimize gelerek:"Ya Resulallah vallahi cihad etmeye imkanım olsa ederdim"diyerek Ya rab! özrümü beyan eden ayet indir, özrümü beyan eden ayet indir"diye yalvarmıştır Vahiy katibi Zeyd bin Sabit bu olayı anlatırken: Ümmü Mektum bu sözleri söylediğinde Resulullah'ın dizinin bir kısmı dizimin üzerine geliyordu.Birden dizi ağırlaşmaya başladı.Vahiy başlamıştı.Dizim ezilecekti zannettim.Biraz sonra hafifledi.Bana dönerek "Zeyd yazdığını oku"buyurdu okudum:"Müminlerin savaşa katılmayıp oturanlarla, malları ve canlarıyla Allah yolunda cihad edenler bir değildir"Resulullah ilave etti ve yazmamı söyledi:"Özürlü olanlar hariç"(Nisa 95-96)
Ümmü Mektum kendisi hakkında özürlü olmasına rağmen cihaddan muaf olmasına rağmen cihada katıldı, sancak taşıdı.İslamda özürlülerle ilgili çeşitli hükümlerin belirlenmesi, onun sayesinde mümkün olmuştur, Veda hutbesini cemaate yüksek sesle tekrarlamıştır. Ümmü Mektum Hz.Ömer efendimizin halifeliği sırasında İran'ın fethinde bulundu ve şehid oldu(m.636)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder