BİR YAHUDİNİN HİKAYESİ

Şam Yahudilerinden birisi bir gece Tevrat okurken Hz.Muhammed’in methiyle karşılaşır ve ismi siler. Ertesi gece Tevratı tekrar açtığında sildiği ismin tekrar yazılmış olduğunu görür ve kimse görmesin diye bir daha siler.Üçüncü gece kitabı açtığında yine Hz.Peygamber’in ismiyle karşılaşır ve bu defa kalbine hidayet güneşi doğar. Hz.Peygamberi görmek için Medine yoluna düşer. Günlerce gözyaşı dökerek yol alır. Dilinden mısralar saçılır.

Bir müddet sonra Medine’ye ulaşır, Mescid’e girer Enes’le karşılaşıp kendisini Hz.Peygamberin yanına götürmesini ister. İçerdeki herkes kederlidir. Yahudi mihrapta duran Hz.Ebubekir’i Hz.Peygamber sanıp “Ey Allah’ın Resulü”diye başlayarak selam verir. Selamı duyanlar hıçkırığa boğulurlar.Yahudi şaşırır.”Bir hata etti isem kusura bakmayın ,bu din hakkında çok bilgim yok”der. Hz.Ömer, adama hata etmediğini, Hz.Peygamber’in iki gün önce Hakk’a kavuştuğunu, ismini duydukları için yaralarının tazelendiğini belirtir..Yahudi Hz.Peygamber’in vefatını öğrenince haykırıp ah eder, matem alametleri gösterir.Bir müddet sonra sakinleşir kokusunu alayım niyetiyle Hz.Ebubekir’den Hz.Peygambere ait bir kıyafet ister.Birlikte Hz.Fatıma’nın kapısını çalıp ,durumu anlatırlar.Hz.Fatıma”Peygamberin bütün sözleri haktır..Vefatından önce, bir aşığın kendisini görmeye gelip bulamayacağını söylemiş ve hediye etmek üzere bunu bırakmıştı”diyerek Yahudiye bir hırka verir.Yahudi hırkayı giyer, oğlunun gömleğini almış Hz.Yakub gibi mutlu olur.Birlikte Hz.Peygamberin ravzasına giderler, aşık maşukuna erişince içten bir ah eder ve orada can verir.