Hoca Aliyy-i Fermadi’den rivayet olunur ki: Mahşer olur ve bir kişiye amel defteri verilir. adam defterini açar içinde ne günahtan eser vardır ve ne sevaptan, defter bomboştur. adam Allah’a yönelir ve “Ya Rabbi, bu defterde ne günah var ne de taat”der.Allah’da bu kuluna:”Ey Kulum!şunu bil ki aşıklarımın defterine ne günah nede sevap yazılır.Aşıklarımın ahı yazılan her şeyi yakar.İsyanda itaat da aradan gittiğine göre sen de cennet-cehennem gözetme.aradan bahaneler kaldırılınca sevenle sevilen ebediyyen bir araya gelir.Yazıp çizme avama mahsustur, aşıklar için buna hacet yoktur”buyurur
Allah’ın aşkında bahane olmamalıdır.Cennet ümidi ,cehennem korkusuyla ibadet avama mahsustur.Kulluk sadece zatı için yapılmalıdır.
*Cennet-cehennem olmasa idi muhabbet gerekmeyecekmiydi?”!sorusu düşünülmelidir.
*Allah’ın zatı ebedidir.Bunu bilip bundan gayri kaygıları bırakmak gerekir
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder