HAKKIN İSTEĞİNDEN KAÇMAK

İnsan bazen şikayetlenir:”Niçin bu dünyaya geldim?”.Düşünmez ki bu dünyaya gelmek kendi elinde ve ihtiyarında değildi ki.Bu dünyadan gitmesi de kendi elinde değil.Her şeyin sahibi yüce Yaratıcı,insanı kendi marifeti için yaratmış ve Enbiya ve Evliyaları vasıtasıyla insanı bu marifete davet etmiştir.Zariyat 51/56:”Ben cinleri ve insi ibadet etmeleri için yarattım”buyrulur.İbni Abbas hazretleri bu ayeti tefsir ederken “Li ya’büdu ni-Bana ibadet etmeleri için ”ibaresini “li-ya’rifuni-beni tanımaları için”ile tefsir buyurmuştur.Zira ibadet,ma’rifetten sonra olur.İnsanların bu marifeti istemekten kaçıp kendi nefsani olan isteklerini istemeleri kendi kanını dökmek gibi olur ve kahrı celbeder.Nefsin lezzetleri,tuzak üzerindeki taneler gibidir.Bu taneyi yediğinde o taneden doğan tuzağın azabına mutlaka yakalalanırsın.Bir ömür,nefse istediklerini verdik.Netice itibarı ile neye erişebildik?Hiç.Mademki bu alemden sıçrayarak kurtulmak mümkün değil,binanaleyh Hakk’ın emrine hizmet edelim ki hapis mahiyetindeki bu tabiat aleminden kurtulup alemi ervah olan gülşenine gidebilelim.İyi fiillerimizden dolayı iyiliklerle karşılaştığımızı,kötü fiillerimizden dolayı bela ve musibete uğradığımızı gözlemleriz.Bunları idrak edemesek bile bu işler,bu kural gereği devam eder.Tıpkı güneşi görmemek için yüzümüzü kapatsak dahi güneş aydınlatma ve ısıtma işini devam ettirir.Göz kapamamız,onun işini yapmasına mani değildir ki.