NECİB SULTAN'DAN

Necib Sultanım anlatmıştı. Kilis'te .....isimli bir ahbabım var idi.....zata bağlı bir derviş ve esnaf idi.Askeri okula yeni girecek oğlum için kronometreli saat almak için o şehre gittim. Bu tür saatler kaçak olarak gelmekte idi. Şehre beni getiren otobüs, o ahbabımın dükkanı önünde durdu.ben gözükmek istemesem de o beni görmüş ki hemen gelip sahip çıktı. Bugün benim misafirimsin dedi.Evinde yemeğe aldı.Yemekte ben,ev sahibi ve ev sahibinin hanımı var idi.Ev sahibinin hanımı kocasının bağlı olduğu zattan ayrı bir başka zata bağlı idi.Yemekte karı koca,kendi aralarında olan bir hadiseden dolayı ayrılmaya karar verdiklerini dile getirdiler.Ben hadisenin ne olduğunu sordum.Dedi ki; Karımın şeyhinin bir paraya ihtiyacı olmuş, Eşim bunu duyunca kolundaki tüm bilezikleri çıkartıp şeyhine vermiş.Bu bilezikleri ben sıkıştığımızda sermaye olarak kullanmak üzere yaptırmıştım dedi. Ben dedim ki bu hareket hiç mesele değil.Şimdi sana soruyorum. Senin Şeyhin Osman Seraceddin hazretleri senden bir şey yapmanı isterse ne yaparsın? diye sordum. Ev sahibi bana:"Canımı bile veririm" deyince Senin canın bileziklerden daha az mı değerli" deyince karı koca arasındaki bu mesele sorun olmaktan çıktı ve karı koca arasındaki huzursuzluk Hak Teala'nın izniyle düzeldi.