TASAVVUFDA EL ÖPTÜRMEK

"Yükümü al "demektir.İnsanın kendi yükünün haricinde bir başkasının yükünü yüklenmesi ağırdır.bu nedenle Hakk adamları ellerini öptürmezler.Bu hususta Bediüzzaman said nursi hazretleri çok hassas idi.Talebelerinden CelalBaşer 1960 senesinde ziyaretine gittiğinde yorganın üzerinde bir deri bir kemik kalmış mübarek elini öpmüştü.Üstad bundan çok müteessir oldu: -Elimi öpmemeli idin? -Üstadım ben senin elini öpmeyeceğim de kimin elini öpeceğim? -Hayır.. Bizler talebeyiz ve kardeşiz.Ben bunun altından nasıl kalkacağım, sana kitap versem kitaplar sende vardır. Başer , üstadın bu denli üzülmesine çok şaşırmıştı.Bir teselli ve telafi bulmalıydı; -Üstadım, ben talebe kardeşlerimizi dolaşarak geldim.Cümlesi, kendi yerlerine elinizi öpmemi istediler.Ben de bu vazifeyi yerine getirdim. Üzüntülü ve kısık bir sesle cevap/ verdi, -Hayır..Onlar da benim kardeşlerimdir. Bu özrüde kabul edilmemişti.Bu defa Başer: -Üstadım! Ben Konya'ya uğradım.Kardeşiniz Abdülmecid Efendi'yi de ziyaret ettim.Abdülmecid hassaten elinizden öpmemi istediler. Üstad, Başer'in bu sözleri üzerine rahatladı ve derin bir nefes aldı: -Ha.. işteoldu.Abdülmecid benim küçüğümdür.Beni bir yükten kurtardın.