VEHİM

Akl-ı cüz'inin ürünü olan vehim(kuruntu), insanın var olmayanı varmış gibi tasavvur etme melekesidir.Bu meleke insanın zihninde kurguladığı bir düşünceyi gerçeğe uygun olmadığı halde gerçekmiş gibi kabul etmesine ve savunmasına sebep olur. Vehimde zan vardır, gerçek yoktur.Zan ise insanı mukayese etmek için zorlar.İblis'in kendini Hz. Adem'den üstün görüp mezlekeye düşmesi (Araf /12) vehmi mukayesedendir. Vehim peygamberlerin bile yolunu kesen en güçlü ve en tehlikeli düşmandır.Bu meleke nihayet insanın kendi nefsini putlaştırıp ilah ilan ettiren nefsin bir oyunudur.Bu sebeple vehmi yok etmek açlık ve zikre dayalı yoğun bir mücadele gerekir. Bu meyanda mesela Hz.İbrahim'in-Rablik sıfatının olmadığını bildiği halde-yıldızı Rabbi telakki etmesi yine misal aleminde ,oğlunu Rabbine kurban ederken gördüğü rüyayı doğru tabir etmeden ve bunu zahiri olarak algılayıp Şehadet aleminde onu kurban etmeye kalkışması vehmi bir davranıştır. Firavun'un Hz.Musa'ya karşı kendisinde uluhiyyet bulunduğunu vehmetmesi de manevi bir marazdır.Bu hastalıktan kurtulmanın çaresi "her gördüğünü dost bilip" Hakk'a teslim olmaktır.