İmam-ı Şafi hazretleri, talebesi Yunus ile ders yaparken bir meselede ihtilafa düşer. Öyle ki talebesi öfkesinden dersi terk eder ve evine gider.Akşam olunca Yunus kapısının çalındığını fark eder.
‘Kim o?’ der.Kapıdaki kişi,‘İmam-ı Şafi’ der.
Yunus kapıyı açar ve İmam Şafi’nin kapıda beklemekte olduğunu görür ve hocasının ayağına kadar gelmesine şaşırır.İmam Şafii talebesi Yunus’a şunları söyler:
1) Ey Yunus, bizi birleştiren yüzlerce mesele dururken bir mesele mi bizi ayıracak?
2) Ey Yunus, yaptığın ve üzerinden geçtiğin köprüleri yıkma! Bir gün o köprüden geri dönmen gerekebilir!
3) Ey Yunus, hatadan nefret et ama hataya düşenden nefret etme.
4) Bütün kalbinle günaha öfkelen ama günahkâra acı, ona merhamet göster.
5) Ey Yunus, sözü eleştir ama sözü söyleyene saygı göster.
6) Ey Yunus, görevimiz, hastalığı tedavi etmektir, hastayı yok etmek değil.
Toplum olarak bu nasihatlere ne kadar çok ihtiyacımız var…
Anasını, babasını, eşini, çocuğunu, kardeşini, akrabasını, arkadaşını, komşunu yaptığı bir hata yüzünden terk edip yüz çevirenlere, yıllarca küs duranlara İmam-i Şafii’nin bu davranışını okutmak lazım.
Büyük insanlar, boşuna büyük olmuyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder