Bir bağa hırsızlık için giren kişi,bahçıvan ayağına batan dikeni çıkartmak ile meşgul iken alel acele eşyasını çalar.Adem ile şeytan arasındaki münasebet de buna benzer.Şeytan insanın fikrine bir vesvese dikeni batırır;onunlaa meşgul olduğu sırada meta-ı taatını çalar veneuzü billah en kıymetli metaı olan imanını çalar.İnsan bu dalgınlıktan kurtulup kendisine geldiği vakit , hırsız olan şeytanın kendisinden kıymetli bir meta olan inkiyad ve teslimiyeti çalmış olduğunu görür."RABBENA İNNA ZALEMNA ENFÜSENA"der(Ya Rab nefislerimize zulmettik)(Araf 7/23).Bu karanlık içinde yolunu kaybetmiştir.
"İlahi biz nuraniyet aleminde mahfuz iken , kazayı ilahin, üzerimize zulmet ve karanlık getirdi ve nefsimizi şecere-i taayyüne takrib etmekle zulmettik.Ve eğer sen bizim nefsi zulmanimizi nurunla örtmezve merhametini bizden diriğ edersen, biz elbette hüsran-ı bud içinde kalanlardan oluruz".
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder