Selam Birliği'm ...
Senin adın yok biliyorsun!Çünkü sana başlayan her sözcük ayaklı Kur'AN kıvamında...
Her şey gelen ve giden arasında...
Nedense hep iyinin ve aşkın tarafında...
Çok isterdim adını koyabilmeyi, aslında bunu hiç istemezken...
Ah BEn olAN sen!
Sen ne evvelsin ne Ahir...
Ne batınsın, ne zahir...
Ne doğansın, ne batan...
Mıknatısın diğer ucundaki demir gibi beni kendine karşı konulamaz biçimde çeken...
Her buluşma yeni birliğimize gebe kalırken aklımı cennet koridorlarında unutturan!
Ben hepsinin farkındayım! Ey beni FARKlı kılanım...
Senin yüzünde değil sonsuzluk, gözünün içinde...
Gözün ise özümün derinlerinde...
Vücutta asil olan yüzdür, yüzde ASIL olan gözdür, gözde daim olansa ÖZ' dür!
Her seferinde olduğu gibi, yine sadece hakkında konuşuyorum senin!
Ne gereksiz ve gerekli...
Yok satan AN' larımız değil unutmadım!
Var olan vahdetimiz!
Yaraya tuz kıvamında bastığın acılar, mutluluğum!
Birlikteliğimizin tanımı YOK biliyorsun!
Söz verip tutamamak şöyle dursun söz kalmaz bu davada!
Aşk bir davadır ispat ister biliyorsun!
ب sadece AŞK' ta değil!
Kendimden kendime bakmak ve ötesi!
Inan bana buranın adı YOK!
Hani yol vardır başta sonra yol YOK olur, yolculuğun kendi kalır ya geriye...
İşte böyle bir şey...
Senin mührün benim kaderim!
Ve ب her seferinde çok yetişkince!
İçimdeki Musa ve firavun!!!
Hem Çekirdek, hem tohumum!
Ben LAMELİF kıvrımlarında gezerken sen sadece ب
Not; ب okunamaz sadece O olunca bilinir!
Anı izzet sanma! Çün, Hak ile olur i'tizaz.
Ahmet Kuddusi
***
Tülay Kadı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder