IRZ VE NAMUS

Irz ve namus iki çeşittir.Birisi hakiki ve sağlam; ve diğeri hayali ve çürüktür.Hakiki olan ırz ve namus insanın insanlığına taalluk eden ahlakı hasene ve makbuledir ki , bu namus sahipleri, tecavüze tahammül edemezler.Bu namus ayn-ı zevki imandır ve sıdkın kuvvetine delildir.Mesela bir kafir veyafasık tarafından mahremine tecavüz vaki olduğu vakit şiddetle men eder ve bu hususta asla müsamaha etmez.Hatalı ve çürük olan namus ise nefsin kibir ve ucubundan doğan hallerdir.Mesela bu namusun sahipleri bir mahalle gittikleri vakit kendilerine karşı ayağa kalkılmamaktan,  veya bir bahiste fikirlerine itiraz edilmekten, bir meclis yahut sofrada kenarda bırakılmaktan müteessir olurlar ve kendilerinin aşağılandığını kabulederler.Halbuki tarikatta bu çürük namuslar zevki imana mani ve sıdkın zaafına delildir.Mürşidi kamil,tarikata intisap edenlerde bu çürük namusu kırmakla işe başlar.Bir çok kimseler bu hayırlı terbiye usulunden korktukları için tarik-i hakka süluk edemezler.Bu çürük namus  o ahmakların yol vurusucusu olur.
Geçtim ad u şandan, çıktım ben o dükkandan
Hep ırz ile vakarım yağmadır, alan gelsin