İbranim Peygamberin evinde misafirleri vardı.Fakirlerde kendisine teveccüh etmişlerdi.Evde yiyecek yoktu.Mısırda bugdayı olan bir dostuna kölelerini develer ile gönderdi ki buğday alsınlar.Hz.İbrahim'in dosta,hasat zamanının uzaklığı nedeniyle talep edilen buğdayı veremedi.Kendi ihtiyacını göz önüne aldı.Köleler boş çuvallarla şehre geri dönmeğe utandılar.Şehre girerken develerin yükleri mevcut görünsün diye çuvallara kum doldurdular ve şehre öyle gittiler.Köleler durumu Hz.İbrahim'e izah ettiler.Hz.İbrahim üzüldü ve mahzun olarak odasına ibadet için çekildi.O sırada uykusu galebe çaldı.Cariyeler meseleden habersiz çuvalların bulunduğu tarafa gittiklerinde çuvalların elenmiş un ile dolu olduğunu gördüler ve ekmek yaptılar.Pişen ekmeği Hz.İbrahim'e götürdüler.Hz.İbrahim bu ekmeğin ununun nereden geldiğini sordu:Halil-i Mısri'den söylediler.Hz.İbrahim,Hakk'ın lütfunu anlayınca "
Hayır,Halil-i Mısri'den değil,Halil-i asumanidendir"buyurdular.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder