Şeyh Efendi ve kendisine hizmet eden dervişin yolu bir ırmak kıyısında Davul çalıp içki içen bir topluluğa rastlar.Dervişine buyurur ki:"Yüz adet buğday sapını topla "derviş toplar.Sonra buyurur ki:"Şu topluluktaki sarhoş davulcuyu çağır".Davulcu para ümidiyle gelir,Şeyh efendi elindeki buğday sapıyla davulcuya vurur.Davulcu bir hale düşer sonra Sonra Davulcunun elinden tutup su üzerinde karşıya geçerlerken kıyıdaki Derviş bağırır:"EFENDİM YİRMİ YILDIR HİZMET EDİYORUM.BENİ BIRAKTINDA AĞZI İÇKİLİ ADAMI ALIP GİDİYORSUN".Efendi cevaplar:
"Evladım.Onda istidatı ezeli (yaratılışında kabiliyet)vardı,sende yok.Onun bir günahı vardı İçki içmek.Ona tevbe etti hadd-i şer'i (yüz sopa)vurduk tamam artık hidayete erer.Amma seninle yirmi senedir uğraşıyorum.Kinini kırdım,gayzın(öfken)çıktı.Gayzını kırdım Hasedin çıktı.Hasedini kırdık şehvetin çıktı.Şehvetini kırdık kibrin çıktı ortaya"dedi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder