Peygamberler ve Velilerde insandır.Bu nedenle öfkelenmek şeklindeki sinir refleksleri mevcuttur.ancak bu refleks yaratılış gereğidir.Çünkü insanı Kamil hazreti ilahiyyenin aynasıdır.Resulullah (sav) kendi nefsi için öfkelenmezdi.Allah için bir şeye öfkelendiğinde ise onun kızgınlığını hiçbir şey gideremezdi.
Allah Teala'nın öyle kulları vardır ki onun öfkesinden dolayı Allah gadap eder, razı olduğu için razı olur.Onun gadabı , Allah'ın gadabının ta kendisi , rızası da Allah'ın rızasının aynısıdır.Hakikatta mutlak olarak onların gadabı , Hakkın gadabının kendilerinde tayyününden ibarettir.Çünkü onlar Allah'ın zatının, isimlerinin ve sıfatlarının aynasıdır.Onların gadapları diğer insanlar gibi değildir.
Ebu Abdullah Razi şöyle der ki:"Allah bizim esefimiz gibi esef etmez.Fakat onun esef eden ve razı olan dostları vardır.Allah onların hoşnutluğunu kendi rızası, öfkesini de kendi gadabı kılmıştır.Bu sebeble O şöyle buyurmuştur:"Kim benim bir veli kulumu aşağılarsa, bana harp ilan etmiş demektir."
Allah'ın gadabını celb eden sebeblerden biri de sözünden dönmek ve ahdini bozmaktır.Şu halde O'nun rahmetine talib olana gereken, istikamet ve sebattır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder