Biz cezayı,bedeni bir eziyyet ve meşakket olarak telakki ederiz.Ceza hukukumuzda,şimdi uygulanmayan ve yürürlükte olmayan "SÜRGÜN"cezası mevcuttu.Bu cezanın maddi,bedeni yanı olmamasına rağmen nasıl "CEZA"oluyordu.Bu birazda manevi ceza idi.Kişi,doğup yetiştiği,ahbab ve dostlarının bulunduğu,işini kurduğu bir mekandan hiç tanımadığı ve bilmediği bir mekana ceza olarak gönderilmekteydi.Dostlarını görememe ve yetiştiği yere dönememe aslında bir ceza idi.Bizlerin,yaptığımız ibadetlerden lezzet almayarak ibadetin özünden gafil olmamız,günah ve gaflet hususundaki hassasiyetimizin kaybolmuş olması,işlenilen günahlardan dolayı pişmanlığımızın bulunmaması hakikatte bir CEZA dır.Şair ayrılık acısını ölüme denk tutmuştur.Hakk'ın Velilerini tanımadan ömrü tamamlamak.Hakikatte hasretin ta kendisi olup farketmediğimiz bir imtihandır.
Mevlana Vakfı İSKENDERUN
Av.Şemsettin KESER
semsettin.keser@hotmail.com
Eyvallah ,
YanıtlaSil